Krzyż ankh, zwany także krzyżem egipskim lub krzyżem atlantów pierwotnie był hieroglifem oznaczającym życie. Do dzisiaj uważa się go właśnie za symbol życia, wiedzy i płodności oraz zwycięstwa nad śmiercią. Miał on zdolność kumulowania złej energii i odsyłania jej w niebyt. Dzisiaj natomiast traktowany jest jak talizman SYMBOLE ZŁA !!! TAKIE SYMBOLE NIGDY NIE POWINNY ZNALEŹĆ SIĘ NA SZYI CZŁOWIEKA NALEŻĄCEGO DO KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO! KRZYŻ NERONA. "Krzyż złamany”, “Noga kurza”, “pacyfka”. Okultystyczny symbol propagowany jako emblemat ruchów pacyfistycznych. Złamane w dół ramiona krzyża oznaczają upadek chrześcijaństwa. KRZYŻ Z Możesz użyć OneDrive do synchronizować pliki oraz lornetka składana między komputerem a chmurą, dzięki czemu możesz uzyskiwać dostęp do swoich plików z dowolnego miejsca — z komputera, urządzenia mobilnego, a nawet za pośrednictwem witryny OneDrive pod adresem OneDrive.com. Jeśli dodasz, zmienisz lub usuniesz plik lub folder w folderze OneDrive, plik lub folder zostanie dodany Bądź na bieżąco! Krzyż jest znakiem wiary, nadziei i zbawienia. Krucyfiks z umieszczoną na nim postacią ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa i napisem „INRI” pojawił się w IV wieku w kręgach kultury syryjsko-palestyńskiej. Owe cztery litery oznaczają łacińskie zdanie: „Iesus Nasarenus Rex Iudeorum”, czyli: Jezus Nazareński Na łożu śmierci Konstantyn Wielki przyjął chrześcijaństwo. Kiedy stało się ono religią państwową symbol krzyża umieszczano w wielu miejscach, stał się on również tematem biżuterii. Szczególnie zauważalne jest to w dziełach jubilerskich z czasów Bizancjum, które inspirowane były przedmiotami sakralnymi, a przede wszystkim nonton film spider man no way home extended version. Symbole alchemii reprezentują związki i elementy związane ze sztuką alchemii. Te różnią się między alchemikami, ale niektóre symbole są bardziej popularne niż inne; na przykład "tria prima" Paracelsusa, w którym krąg z linią przez środek symbolizuje sól, trójkąt na górze krzyża symbolizuje siarkę, a okrąg między półkolem a krzyżem symbolizuje rtęć. Inne popularne symbole alchemiczne to symbole Zachodniej Ezoterycznej Tradycji, w których trójkąty reprezentują cztery żywioły. Trójkąt symbolizuje ogień, odwrócony trójkąt symbolizuje wodę, trójkąt z linią przechodzącą przez środek symbolizuje powietrze, a do góry nogami trójkąt z linią przechodzącą przez środek symbolizuje ziemię. Innym układem jest symbol metalu planetarnego, w którym słońce, księżyc i pięć planet były powiązane z pewnymi elementami. W tym układzie słońce kojarzy się ze złotem, księżyc ze srebrem, Wenus z miedzią, Mars z żelazem, Jowisz z cyną, Saturn z ołowiem i Merkurym z rtęcią. Innym powszechnym symbolem alchemii jest Kamień Filozoficzny, który składa się z okręgu wewnątrz kwadratu, wewnątrz trójkąta, wewnątrz okręgu. Górna połowa reprezentuje świat duchowy, a dolna połowa reprezentuje świat materialny. Jak często codziennie, jako chrześcijanie, łączymy za pomocą gestu czoło, brzuch, lewe i prawe ramię? Z drugiej strony – jak często zastanawiamy się, co to wszystko ma znaczyć i po co to robimy? „W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen” Jak często wypowiadamy w ciągu dnia te słowa? Jak często codziennie, jako chrześcijanie, łączymy za pomocą gestu czoło, brzuch, lewe i prawe ramię? Z drugiej strony – jak często zastanawiamy się, co to wszystko ma znaczyć i po co to robimy? Tymczasem znak krzyża jest jedną z pierwszych, a zarazem najpiękniejszych modlitw, których uczymy się w ciągu naszego chrześcijańskiego życia... Poniżej postaram się krótko przedstawić „instrukcję obsługi” znaku krzyża podczas modlitwy, „dzieląc” ją na dwie części: słowa i gesty. Słowa Chyba nie ma chrześcijanina, który by nie znał słów tej modlitwy. Zazwyczaj bez chwili namysłu wypowiadamy formułkę trynitarną: „W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Większość ludzi zresztą trafnie potrafi stwierdzić, że tym samym potwierdzamy naszą wiarę jako chrześcijan, a więc tych, którzy z łaskawości Boga poznali, że nie jest On wielkim i odległym samotnikiem, ale Kimś, kto żyje i kocha, kto jest nie tyle Osobą, ale Relacją Osób. Przed tym jednak, przed wskazaniem i nazwaniem owych trzech Osób Boskich wypowiadam jeszcze jedno słowo, bardzo ważne dla tej modlitwy: „Imię”. Nie jest tu ono wcale pozbawione znaczenia... Czym jest Imię w Piśmie Świętym i w kulturze biblijnej wiemy raczej dobrze – ukazuje posłannictwo osoby, jej misję, to, co w niej najważniejsze. To fakt. Ale co z imieniem Boga? Otwórzmy Stary Testament, a konkretniej Księgę Wyjścia. Spójrzmy na werset 3, 14 - „Bóg odrzekł: Jestem Tym, kim jestem. Tak masz powiedzieć Izraelitom: Jestem posyła mnie do was”. I dalej - „To jest moje imię i takim ma pozostać w pamięci wszystkich pokoleń” (3, 15). Wypowiadając formułę trynitarną przy znaku krzyża przypominamy sobie o tym, że Bóg jest, że zawsze jesteśmy w Jego obecności, że w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy (Dz 17, 28). A w jakim Bogu jestem? W tym, który jest Relacją, doskonałą wymianą miłości i życia. Z takim, który pragnie ostatecznie zerwać z krańcową postacią samotności. Gesty Mało tego, wcale nie jestem gdzieś na marginesie Boga, w Jego kącie. Przypatrzmy się gestom, które towarzyszą wypowiadanym słowom. Od czoła do brzucha, od lewego do prawego ramienia... co jest w centrum? Serce. Właśnie - serce, centrum – tam jest moje miejsce, w samym środku miłości Boga, i to wcale nie jest brak skromności... A co z tym ruchem ręki? Na myśl przychodzi mi werset Psalmu 103 - „Jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, tak wielka jest Jego łaskawość dla tych, którzy się Go boja, jak jest odległy wschód od zachodu, tak daleko odsuwa od nas nasze występki” (Ps 103, 11n). I chyba te myśli powinny towarzyszyć przy wykonywaniu znaku krzyża: ogrom Bożej miłości i łaskawości dla mnie, wyrażający się szczególnie w odpuszczeniu moich grzechów. Amen Potwierdza to wszystko krótkie słówko – amen. Amen, a więc: zgadzam się, wierzę Bogu, wierzę właśnie takiemu Bogu, który nie chce mojej samotności, ale kocha mnie i chce ukryć w sobie w trudnych chwilach. Właśnie takie „amen” może zakończyć jedną z najkrótszych i piękniejszych modlitw, albo stać się początkiem dłuższego spotkania z Bogiem i Jego słowem kierowanym do mnie... Znak krzyża czynimy, rozpoczynając i kończąc modlitwę, kreślimy go dzieciom na czołach w geście błogosławieństwa, a także błogosławiąc pokarmy. Krzyż jest znakiem rozpoznawczym chrześcijańskich świątyń, przydrożnych kapliczek i cmentarzy. Oczywiście cześć i szacunek do krzyża wynikają z faktu, że Chrystus użył go właśnie jako narzędzia naszego symbolizuje także poświęcenie, gotowość do ofiary, wartość cierpienia, dlatego obecny jest nawet w sferze świeckiej. Widnieje nie tylko na flagach wielu państw, np. skandynawskich, ale także użyczył swej formy licznym odznaczeniom państwowym, na przykład Krzyż Virtuti POLECA DRUGA. Najbardziej niezwykła podróż ku sobie. 34,90 zł Zamów EBOOK Wakacje z Janem Pawłem II 12,90 zł Zamów EBOOK "Więcej aniżeli ci". Rekolekcje wielkanocne. Ideał miłości 24,90 zł Zamów EBOOK Modlitewnik Maryjny. ”Powierz się Matce!” 9,90 zł Zamów EBOOK Jutro Niedziela ROK C 39,90 zł Zamów EBOOK Nawykownik Biblijny 4,90 zł Zamów EBOOK Męski Modlitewnik 24,90 zł Zamów EBOOK Modlitewnik Weź i się módl 17,90 zł Zamów EBOOK Modlitwy na adorację krzyża 4,90 zł Zamów Siła nadziei - Joachim Badeni OP 17,90 zł Zamów 30 SCEN Z ŻYCIA MARYI - ANETA LIBERACKA KSIĄŻKA 14,90 zł Zamów Co ciekawe pierwsi chrześcijanie, patrząc na Stary Testament, już w księgach napisanych przed przyjściem Jezusa na świat, odnajdywali zapowiedź przyszłej czci wobec krzyża. Tak jakby Bóg dawał znaki, które staną się zrozumiałe dopiero post factum, dla przyszłych pokoleń.• Litera TAW – podpis Boga kreślony na czołach wybranychPierwsza zapowiedź czci oddawanej symbolowi krzyża według Ojców Kościoła została zapisana w Księdze Ezechiela. To litera TAW pochodząca z hebrajskiego alfabetu. Autor opisuje wizję, w której Bóg nakazuje aniołowi z kałamarzem kreślić tę literę na czołach ludzi sprawiedliwych, by ocalić ich od wymierzonej dla Jerozolimy kary: Przejdź przez miasto, przez Jerozolimę i naznacz Taw na czołach mężów, wzdychających i bolejących nad wszystkimi obrzydliwościami, jakie się w niej dokonują (Ez 9, 4:).Przeczytaj równieżZnak Taw na czołach wybranych mężów stać się miał pieczęcią „przynależności do Boga” oraz przepustką do ich ocalenia. Był jak podpis Boga czytelny dla wszystkich, bo nawet analfabeci podpisywali się tym znakiem, który w starym alfabecie hebrajskim (syro-fenickim) miał kształt małego, równoramiennego krzyża (+) a później kształt „iksa” (x). Dowodzą tego choćby Listy Lachisza z ok. 590 r. które napisane zostały w alfabecie fenicko-hebrajskim, w czasach gdy swą działalność profetyczną w Babilonii prowadził Ezechiel (593-571). Późniejszy kształt litery Taw w alfabecie hebrajskim uległ zmianie, o czym pisał między innymi św. Będą – Ojciec Pustyni: Chcę abyście wiedzieli, że u Samarytan litera Taw posiada podobieństwo do krzyża, natomiast u Hebrajczyków została zmieniona. Przeto przez Taw, które rozumie się jako znak, rozpoznawani są ci, którzy noszą znak krzyża na czole i w sercu oraz przez wiarę, wierzą w mękę Chrystusa i mogą być ( komentując Ez 9, 4, pisał: To jest bowiem grecka litera Tau, nasza zaś T mająca wygląd krzyża, o którym prorokował, że będzie na naszych czołach w prawdziwym i katolickim Jeruzalem („Przeciw Marcjonowi” III, 22, 6).Dla chrześcijan znaczenie Ezechielowej litery Taw, niosącej ocalenie sprawiedliwym i wiernym Bogu, było oczywiste w kontekście śmierci Jezusa na krzyżu. Orygenes ( wspomina, że próbował dowiedzieć się od Żydów, co według nich oznacza ten znak nakreślony na czołach: Kiedy wypytywaliśmy Hebrajczyków, czy na podstawie ojcowskiej tradycji mogliby podać nam informacje o literze Taw, oto co usłyszeliśmy. Jeden powiedział, że litera Taw zajmuje ostatnie miejsce wśród dwudziestu dwóch liter w kolejności, w jakiej zostały one ułożone. Ostatni zatem znak przyjęty został dla oznaczenia doskonałości tych, którzy jako cnotliwi płaczą i boleją nad grzechami ludu i współczują przeniewiercom. Drugi mówił, że litera Taw jest symbolem tych, którzy zachowali Prawo, jako że u Hebrajczyków Prawo nazywa się Torą, a ponieważ pierwszą literą tego słowa jest Taw, więc oznacza ona tych, którzy żyją podług Prawa. Trzeci natomiast, należący do tych, którzy zawierzyli Chrystusowi, twierdził, że według starej pisowni litera Taw przypomina swym kształtem krzyż i jest zapowiedzią tego znaku, który chrześcijanie kreślą na czole (Selekta in Ezechielem 9). Z tego powodu na nagrobkach i ossuariach na cmentarzach żydowskich z okresu przed pojawieniem się chrześcijaństwa widnieją znaki: T lub +, którymi Żydzi oznaczali Damasceński z I wieku przed Chrystusem opisuje, że w czasach bliskich Chrystusa esseńczycy nosili na czołach „znak z Księgi Ezechiela”. Ponieważ litera Taw symbolizowała dla rabinów koniec i wypełnienie Prawa.• Wąż z brązu na palu – kto spojrzy na Niego, nad tym się Bóg ulitujeObchodzone 14 września Święto Podwyższenia Krzyża Świętego upamiętnia odnalezienie prawdziwego krzyża Chrystusa przez cesarzową Helenę. W tym dniu właśnie Liturgia Słowa przypomina o wydarzeniu biblijnym, kiedy to Mojżesz – prosząc Boga o miłosierdzie nad Izraelitami ukąszonymi przez węże – usłyszał, że ma wykonać miedzianego węża i zawiesić go na słupie. To kolejny kod, którym posłużył się Bóg. Zgodnie z obietnicą każdy ukąszony, który spojrzał na węża, uzyskiwał ocalenie przed niechybną śmiercią (Lb 21,4-9). Oczywiście to nie ów wąż niósł im ratunek, tylko sam wyjaśnił Nikodemowi, że ów miedziany wąż na słupie miał symbolizować przyszłe wywyższenie Syna Człowieczego na drzewie krzyża: A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony (J 3,13-17). Liczni pisarze wczesnochrześcijańscy uważali ponadto, że słup na którym zawieszony został wąż, posiadał ramiona, czy też poprzeczną belkę, bo gdyby nie istniał jakiś punkt zaczepienia, trudno byłoby przymocować odlanego z miedzi węża.• Wyciągnięte ręce Mojżesza – kto wyciągnie ręce do góry, zostanie wysłuchanyPochodzący jeszcze z I wieku List Barnaby, przedstawiając starotestamentalne zapowiedzi ukrzyżowania Syna Bożego, wymienia między innymi modlitwę Mojżesza podczas walki z Amalekitami (por. Wj 17,8-13), gdy stał on z wzniesionymi do góry rękoma, które podtrzymywali Aaron i Chur: Otóż Duch daje natchnienie sercu Mojżesza, aby uczynił wyobrażenie krzyża oraz Tego, który na nim miał cierpieć. (…) Kiedy wyciągnął ręce, Izrael miał przewagę; ilekroć zaś ręce opuszczał, Żydzi ponosili klęskę. Dlaczego? Żeby poznali, że nie mogą być zbawieni, jeśli nie będą pokładać w Nim nadziei” (List Barnaby 12, 2n).Ten sam motyw pojawił się również w Dialogu św. Justyna, który poniósł śmierć męczeńską w roku 167: Gdy lud walczył z Amalekitami, a syn Nawego o przydomku Jezus dowodził bitwą, sam Mojżesz modlił się do Boga, mając ręce z obu stron rozciągnięte, Or i Aaron podtrzymywali je przez cały dzień, aby mu ze zmęczenia nie opadły. Jeśli bowiem Mojżesz choć trochę zmieniał tę figurę, naśladującą krzyż, naród ponosił klęskę. O ile zaś trwał w tej postawie, o tyle odnoszono zwycięstwo nad Amalekiem. Ten, co zwyciężał, przez krzyż zwyciężał. Zaprawdę nie dlatego wzrastała moc ludu, że Mojżesz tak się modlił, ale dlatego, że na czele bitwy było imię Jezusa, a ponadto dlatego, że Mojżesz wyobrażał znak krzyża” (Dialog z Żydem Tryfonem 90, 4).• Gest błogosławieństwa – kto położy ręce na głowie drugiego, umocni go Znak krzyża widziano w geście błogosławieństwa, zwłaszcza, że Jakub udzielając go synom Józefa skrzyżował ręce nad ich głowami (Rdz 48, 12nn). Dla Ojców Kościoła nie mogło to być bez znaczenia. Tertulian ( tak o tym pisał: Gdy bowiem Jakub błogosławił swych wnuków (…) położył ręce na ich głowy, a następnie zmieniając je, przekładał jedną na drugą tworząc krzyż obrazujący Chrystusa („O chrzcie” 8).Oczywiście Jakub nie miał pojęcia, że Syn Boży kiedyś umrze na krzyżu, ale jego gest miał znaczenie dla przyszłych pokoleń, był w nim ukryty sens, który stał się jawny ponad tysiąc lat Ireneusz ( widział zapowiedź krzyża także w Księdze Izajasza 65, 2: A o krzyżu mówi (…) Izajasz tak oto: Wyciągałem ręce przez cały dzień do ludu niewierzącego i buntowniczego i to jest znakiem krzyża („Wykład Nauki Apostolskiej 79).• Rożen baranka – zapowiedź cierpienia JezusaJustyn Męczennik zauważył zapowiedź krzyża w… sposobie przyrządzania baranka paschalnego, którego pieczono na dwóch skrzyżowanych ze sobą rożnach. Już Jan Chrzciciel nazywał Jezusa Barankiem Bożym, nawiązując do paschalnego baranka składanego w opierze, a fakt, że Jezusowi nie połamano nóg na krzyżu Jan Ewangelista wyjaśnił cytatem z Księgi Wyjścia (Wj 12, 46) dotyczącym sposobu przygotowania uczty paschalnej: Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana (J 19, 36).Nic dziwnego więc, że fakt pieczenia baranka na rożnie w kształcie krzyża również wydawał się mieć znaczenie symboliczne i głęboką treść. Dlatego Justyn pisał: A dalej rozkaz, by baranka pieczono w całości był symbolem męki krzyżowej, którą Chrystus miał wycierpieć. Baranka bowiem przy pieczeniu rozciąga się w kształt krzyża. Jeden prosty rożen przechodzi przez niego od dolnych członków aż do głowy, drugi przez grzbiet i do niego przywiązuje się nogi barankowe („Dialog z Żydem Tryfonem” 40,3).• Rogi bawoła – zapowiedź kształtu krzyżaŚwięty Justyn lubił zresztą dopatrywać się znaku krzyża w najmniej oczekiwanych szczegółach Starego Testamentu. Czasami można wręcz uznać te interpretacje za naciągane, ale są one charakterystyczne dla popularnej we wczesnym Kościele egzegezy na przykład Mojżesz, błogosławiąc przed śmiercią synów Izraela, przyrównał pokolenie Efraima i Manassesa do rogów bawołu (por. Pwt 33,17). Święty Justyn nie omieszkał w tychże bawolich rogach dostrzec zapowiedzi krzyża, na którym miał umrzeć Zbawiciel wszystkich ludzi: Rogi bawołu nie oznaczają nic innego, tylko kształt, czyli figurę krzyża. W krzyżu bowiem stoi pionowo jedna belka, której wierzchołek ma kształt rogu. Do niej przymocowana jest belka poprzeczna, tak że wydaje się, jak gdyby do tego jednego rogu dołączony był z każdej strony inny róg (Dialog z Żydem Tryfonem 91, 2).• Krzyż w zarysach ludzkiej twarzyNiektórzy Ojcowie Kościoła poszli na całość i uważali, że krzyż (jako najważniejszy symbol na świecie) jest po prostu obecny wszędzie i to bynajmniej nie przez przypadek, ale dlatego, że tak postanowił świętego Justyna znak krzyża znany był od początku świata, bo wpisany został wielorako w całą otaczającą nas rzeczywistość. Widział go zarówno w locie ptaka, w maszcie okrętu, jak i w ówczesnym kształcie pługa. Przede wszystkim zaś podkreślał, że sam człowiek naznaczony jest tym znakiem, i to dwukrotnie: w zarysach ludzkiej twarzy, gdyż linia nosa przecina się z linią oczu oraz kiedy człowiek w postawie wyprostowanej rozkłada pisał Minucjusz Feliks (II w.), adresując swe słowa do pogan: Znak krzyża w prostej formie widzimy na okręcie kiedy z pełnymi żaglami płynie, lub z wiosłami sterczącymi na boki posuwa się i kiedy się jarzmo nastawia ma formę krzyża, tak samo kiedy człowiek z rozłożonymi rękami w czystości serca Bogu cześć oddaje. Tak więc znak krzyża jest podstawą dla naturalnych zjawisk i wyrazem także waszych religijnych uczuć („Oktawiusz” 29,8).Św. Ireneusz, nawiązując do Pawłowego Listu do Efezjan (Ef 3,18) i do przestrzennych wymiarów świata materialnego, pisał o Chrystusie jako Logosie: A sam, ponieważ jest Słowem Boga wszechmogącego, które według niewidzialnego planu rozszerzyło się powszechnie w całym świecie i ogarnia jego długość i szerokość, jego wysokość i głębokość (…) tak też ukrzyżowany został w tych (czterech kierunkach), Syn Boży, już wcześniej według planu krzyża oznaczony we wszechświecie („Wykład Nauki Apostolskiej” 34).A zatem krzyż jest zapisany nawet w strukturze kosmosu. Tu już wchodzimy w koncepcję tak zwanego Chrystusa Kosmicznego, bliską chociażby francuskiemu jezuicie Theilardowi de Chardin. Aż chciałoby się strawestować słowa Pieśni Jana Kochanowskiego: Kościół Cię nie ogarnie, wszędy pełno Ciebie: I w otchłaniach, i w morzu, na ziemi, na niebie. Według Ojców Kościoła te słowa można by odnieść do drogą wszystkie te świadectwa wczesnochrześcijańskie pokazują, jak absurdalny jest pogląd Świadków Jehowy, że Jezus umarł przybity do prostego pala, a kształt krzyża zapożyczono rzekomo dopiero w IV wieku z religii pogańskich. No cóż. Świadkowie Jehowy nie czytują pism starożytnych poglądy Ojców Kościoła o krzyżu wpisanym przez Boga w całą otaczająca nas rzeczywistość, mają jednak dla nas jakieś znaczenie? Współczesny człowiek nie myśli już w ten sposób i nie dostrzega wszędzie znaków zostawionych przez Boga. Sfera sacrum przenikająca – dla naszych przodków – cały świat, zwęziła się i zubożała. Być może coś przez to straciliśmy? Pomyślmy o tym, gdy będziemy adorować Krzyż Pański. Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 16:59: Nie, nie Trójca, tylko:kladziesz na czole - to znaczy, ze rozumiesz ewangeliekladziesz na brodzie, czy koło niej - bedziesz głosić ewangeliekladziesz na sercu [nie na srodku, tylko bardziej na lewo] - to ewangelia jest dla ciebie wszystkim Nie jestem pewien co do tego opisu, błędy mogą być duze, ale mniejwiecej o cos takiego chodzi. Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 14:31 Dbajmy o głęboką pobożność w czasie wykonywania tego gestu. ... Powyższy dialog ma miejsce także przed rozpoczęciem czytania Ewangelii, ... Że ksiądz, który niczym się nie zajmuje i ma wszystko w nosie ma w sobie ... głoszenia Ewangelii. Znak krzyżu na sercu oznacza wolę przemiany życia pod wpływem słowa naj? na czole rozum ze zrozumiesz ewangelie i bd ja sobie tlumaczylusta bd o niej mowil przekazywal dalejserce bd trzymal w sercu blocked odpowiedział(a) o 15:34 Symbol trzech krzyży oznacza 3 osoby Boskie- Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty, katolicy. Uważasz, że ktoś się myli? lub

co oznaczają symbole z tyłu krzyża